Co warto wiedzieć o klimatyzacji

knach. Ze względu jednak na znaczny hałas jaki generuje sprężarka, zdecydowano się podzielić urządzenie: parownik wraz z wentylatorem tworzy jednostkę wewnętrzną, natomiast skraplacz wraz ze sprężarką - jednostkę zewnętrzną. Obie

Co warto wiedzieć o klimatyzacji konserwacja central wentylacyjnych Warszawa

Rozwiązanie takie pozwala umiejscowić jednostkę zewnętrzną

Początkowo klimatyzator był zwartym urządzeniem, montowanym najczęściej na elewacji budynku lub w oknach. Ze względu jednak na znaczny hałas jaki generuje sprężarka, zdecydowano się podzielić urządzenie: parownik wraz z wentylatorem tworzy jednostkę wewnętrzną, natomiast skraplacz wraz ze sprężarką - jednostkę zewnętrzną. Obie jednostki połączone są ze sobą dwoma przewodami freonowymi (gazowym i cieczowym). Rozwiązanie takie pozwala umiejscowić jednostkę zewnętrzną z dala od przebywania ludzi. Klimatyzatory podzielone na dwie części, tj jednostkę wewnętrzną i jednostkę zewnętrzną nazywamy klimatyzatorami typu split.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klimatyzator


Klimatyzacja bezpieczna dla osób chorych

Osoby montujące klimatyzację w takich pomieszczeniach, w których mają przebywać dzieci i osoby starsze muszą pamiętać o tym, aby taka klimatyzacja była po prostu bardzo delikatna. Dzieje się tak dlatego, że zbyt mocna klimatyzacja może być niebezpieczna dla dzieci i osób starszych. Mogą one bardzo często chorować z powodu przebywania w silnie wyziębianych pomieszczeniach. Podobnie jest w przypadku, gdy w jakichś pomieszczeniach mają przebywać także osoby chore. Trzeba przyznać, że takie osoby są szczególnie uwrażliwione na to, w jakiej temperaturze przebywają oraz na to, czy w ich pomieszczeniach nie panują żadne przeciągi. Wobec tego posiadana przez nie klimatyzacja musi być bardzo delikatna.


Wikingowie pod koniec zimy zakopywali (na

Najwcześniej poznanymi substancjami chłodniczymi były lód i śnieg. Już pięć tysięcy lat temu stosowano je w Chinach do chłodzenia napojów. Również Chińczycy przywozili z gór bloki lodu, które przechowywali aż do lata. Wikingowie pod koniec zimy zakopywali (na terenie domostw) żywność razem z lodem, natomiast Rzymianie transportowali z gór śnieg, który umieszczali w izolowanych słomą dołach tworząc w ten sposób prymitywne lodówki. Metoda ta była stosowana jeszcze w XVIII wieku w Anglii. W Egipcie oraz Indiach używano porowatych glinianych naczyń, w których efekt chłodzenia uzyskiwano dzięki odparowaniu części zawartości. Ten efekt wykorzystywali również Persowie, którzy zwiększali intensywność parowania przez nadmuch powietrza. Zimna woda płynęła w kanałach pod podłogą chłodząc wnętrze pałacu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chłodnictwo