dystrybutor steca Biodegradacja - warto wiedzieć
Biodegradacja (gr. bios = życie, łac. degradatio = obniżenie)1 ? biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie1234 i grzyby124, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki)1 na proste związki nieorganiczne1234. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda3. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej1.
Biodegradacja jest procesem bardzo powszechnym. Przebiega we wszystkich biocenozach. Zamyka ona cykle biogeochemiczne większości pierwiastków chemicznych, poprzez doprowadzenie związków do form przyswajalnych przez rośliny. O ile biodegradacja związków występujących naturalnie przebiega bardzo szybko (przykładem są lasy równikowe), o tyle rozkład substancji sztucznych, wytworzonych przez człowieka, może trwać nawet do kilku tysięcy lat (np. pochodne ropy naftowej, pestycydy, materiały wybuchowe)2. Mimo tego, proces ten ma duże znaczenie w zachowaniu środowiska naturalnego, ponieważ zmniejsza stopień jego zanieczyszczenia3.
Dużą zdolność do biodegradacji wykazują zasobne w próchnicę, biologicznie aktywne gleby1.
Rozkład szczątków organicznych przebiega zarówno w obecności tlenu, jak i przy jego braku. Aeroby degradują je, wykorzystując tlen jako utleniacz. Anaeroby zastępują tlen azotanami, siarczanami, jonami metali lub dwutlenkiem węgla. W ten sposób metanotrofy potrafią rozkładać węglowodory alifatyczne, a nawet ich halogenki2.
Obecnie zastępuje się trwałe tworzywa sztuczne i detergenty odpowiednikami, które ulegają biodegradacji3.
W przeciwieństwie do mineralizacji, terminu biodegradacja używa się raczej w odniesieniu do substancji szkodliwych (np. pestycydów).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Biodegradacja
Definicja kształtowania środowiska
Kształtowanie środowiska ? świadome i planowe zmiany w środowisku przyrodniczym, zmierzające do gospodarczego wykorzystania ekosystemów (dla celów np. rolniczych, turystycznych itd.) lub przywracanie ekologicznej funkcji ekosystemów i krajobrazów (renaturyzacja, renaturalizacja). Kształtowanie środowiska może być także zdefionowane jako celowe i świadome oddziaływanie na środowisko przyrodnicze w celu nadania mu cech korzystnych z punktu widzenia człowieka oraz w celu zwiekszenia pojemności środowiska
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kszta%C5%82towanie_%C5%9Brodowiska
Fakt z Wikipedii - ekologia człowieka
Ekologia człowieka (ang. Human Ecology) - dziedzina nauki, zajmująca się człowiekiem i jego otoczeniem.
Ekologia człowieka ma na celu badanie jednostki gatunku człowiek rozumny (Homo sapiens) jako podmiotu szeregu procesów na poziomie biologicznym (gatunkowym, środowiskowym) oraz sztucznym (wytworzonym przez samego człowieka: kultura, struktura społeczna, przekształcone elementy otoczenia) - przyroda + kultura + człowiek. Zdaniem badaczy nie można uzyskać pełnego obrazu człowieka rozumnego bez badania jego otoczenia. Ponieważ sprowadzanie ekologii człowieka jedynie do sfery biologicznej daje obraz niepełny, dziedzina ta nawiązuje do innych dyscyplin, takich jak: geologia, geografia, mikrobiologia, botanika, zoologia, genetyka, systematyka, antropologia, psychologia, etnologia, socjologia, ekonomia czy polityka.
W ramach ekologii człowieka wyróżnia się autekologię człowieka i synekologię człowieka.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ekologia_cz%C5%82owieka